„Прво имате декларација на бугарски парламент имате резолуција на македонски парламент, парламентите однапред и задаваат на науката кои се академските научните црвени линии. Морам да кажам дека бугарскиот документ е политички поиздржан од нашиот, затоа што користи политичка терминологија. Не навлегува во есенции на идентитети, не зборува за гордост и автохтоност, додека нашиот звучи како поезија напишана од членови на МАНУ. Ние сме автохтона нација…знаете ли вие што е тоа да изговарате во Парламент дека сте автохтона. Прво звучи нацистички, ние од секогаш сме биле овде, векови во оваа земја сме. И двата документи се неприфатливи. Бугарската декларација е за нијанса повешто напишана,  затоа што во Брисел може полесно да помине, отколку нашата поезија. И на Брисел не му е јасно што сакаат Бугарите, тие постојано си го поставуваат тоа прашање, самата бугарска елита и јавноста, дека Европа не ги разбира. Европа со право не ги разбира затоа што се мешаат во идентитетски теми, отвараат идентитетски прашања, на науката и наложуваат што да прави.  На Европа не и е јасно што сакаат Бугарите, зтаоа што Бугарите јасно не кажуваат што сакаат,  затоа што е политички непристојно да го изговорат тоа, дека сакаат историските Комисии да прогласат дека нема македонска нација пред 1944 година, што е неприфатливо. Како ќе и наложите на академијата која е таа една и единствена научна вистина да ја прифати и да ја прогласи за точна”, вели Колозова.

Отворањето на прашањето за бугарското малцинство  во Македонија не е централно прашање во нашиот проект „Авении на соработка” што Институтот за општествени и хуманистички науки

го спроведува заедно со научници и интелектуалци од Бугарија, Чешка, Полска, Грција, Унгарија и Словачка, додава Колозова. Бугарскиот национализам сака да каже дека сите ние сме Бугари, а со барањето за влегувањето на Бугарите во нашиот Устав излегува дека индиректно признаваат комплетно независен македонски идентитет. Форисрањето на тоа прашање е димна завеса и можеби знак дека сакаат да го заобиколат или да не го решаваат историскиот спор кој е тежок за решавање и самите се свесни за тоа, а од друга страна да добијат нешто што изгледа како триумф без да биде очигледно оти си го предале националистичкиот наратив кој што го тераат, затоа што ако го сменат фокусот и одат на политички прашања, на прашања на права на нивни граѓани денес во современоста значи они навистина го напуштиле историскиот спор.  И го замениле со друга тема која на Брисел му е поразбирлива. Таа вели дека треба да се фокусираме на Договорот, и на страна да ги оставиме двете политички декларации кои одат спротивно на духот на Договорот, и се тиранија врз науката.Нејзиниот впечаток е дека силите кои што се спротивставуваат на нашето пристапување во ЕУ и стојат зад ова вето само глумат силен национализам.  Еве и да признаеме „ние сме Б’лгари” и не говориме македонски јазик дали ќе влеземе во ЕУ?.„Дел од бугарските елити глумат силен национализам, бараат не знам кој степен на признание или забрзана ревизија на учебниците, всушност не е дефинирано што бараат и на Брисел постојано не му е јасно што бараат.  Суштината е дека со тоа се случува само едно кочење на нашиот пат он ЕУ, што е ползата од тоа?!  – И кој ја има ползата од тоа.  Од другата страна ја имате опцијата на Отворен Балкан предводена од Вучиќ, со што почнав да се прашувам дали и во Бугарија нема сили кои што работат во полза на Вучиќ, доминацијата на Србија во регионот и создавање на една пост мини Југославија.  Тука комплетно шпекулирам. Тоа што сакам да го кажам изговарајќи го ова е дека некому му одговара во двете земји да се успори и да се спречи нашето  пристапување во ЕУ”, изјави Катерина Колозова во „Стадион” на Радио Канал 77.